شرح دعاي سحر نخستین اثر تالیفی امام (ره) است که به زبان عربی و در سال 1347 ه.ق نوشته شده است و به قلم سيداحمد فهريزنجاني به فارسی ترجمه شد. این کتاب در تفسير و توضيح دعاي سحر نوشته شده است و امام اشارات متعددي به نظرات استاد خود مرحوم آيتالله شاه آبادي داشتهاند.ویراستاری این کتاب را «حسین استاد ولی» بر عهده داشتهاست و توسط انتشارات تربت در سال ۱۳۷۶، در ۳۲۷ صفحه به زیور طبع مزین گردید. ترجمه کتاب از صفحه ۲۷ تا ۲۰۱، و متن کتاب از صفحه ۲۰۳ تا ۳۲۷ میباشد.
اصل کتاب به نام «مختصر فی شرح الدعاء المتعلق بالاسحار» لقب گرفته و ترجمه آن «شرح دعای سحر» نامیده شده و مترجم آن آقایسید احمد فهری میباشد. دعای سحر که از مبدعات امام همام حضرت محمد بن علی باقر العلوم «علیه و علی آبائه الطاهرین و ابنائه المعصومین آلاف التحیه و الکرم» میباشد و بنا به فرمایش مؤلف کتاب، حضرت امام خمینی قدس سره، این دعا به نام دعای مباهلهموسوم است که در سحرگاهان ماه رمضان تلاوت میگردد.
دیدگاهتان را بنویسید